تعیین ظرفیت قابل اعتبار نیروگاه بادی با در نظر گرفتن شاخص های قابلیت اطمینان سیستم های قدرت

در این تحقیق به مدلسازی تولید نیروگاه بادی در شبکه های قدرت پرداخته شده است. با توجه به متغیر بودن سرعت باد، تولید نیروگاههای بادی با عدم قطعیت همراه خواهد بود. بنابراین مطالعات قابلیت اطمینان شبکه در حضور نیروگاه بادی نیازمند یک مدلسازی مناسب برای نیروگاههای بادی می باشد. در این پایان نامه ابتدا مروری بر روش های مدل سازی قبلی شده است و سپس از روش ترکیبی زنجیره های مارکوف و شبیه سازی مونت کارلو برای مدل سازی نیروگاه بادی در مطالعات قابلیت اطمینان استفاده شده است. در این روش سرعت باد و در نتیجه توان خروجی توربین بادی به صورت یک فرآیند مارکوف مدل شده است به اینصورت که سرعت باد در چند حالت دسته بندی شده است و با توجه به اطلاعات قبلی سرعت باد در هر ساعت، نرخ ورود و خروج به هر کدام از این حالت ها محاسبه شده است. در ادامه از روش فازی – مارکوف نیز برای مدل سازی نیروگاه های بادی استفاده شده است. با توجه به اینکه نرخ ورود و خروج حالت های مارکوف در مزرعه بادی که اطلاعات کافی در دست نباشد نمی توان یک مقدار معین برای آنها در نظر گرفت. بنابراین به ازای هرکدام از این نرخ ورود و خروج حالت ها یک تابع عضویت فازی مثلثی اختصاص داده شده است. در پایان ظرفیت قابل اعتبار واحد های بادی در مقایسه با واحد های معمولی با معیار قرار دادن شاخص های قابلیت اطمینان تعیین می شود.